Chris Codenie van BOTA een paar straten verder.
Chris Codenie (zot van witloof) is samen met buurvrouw Greta Bellen de drijfveer achter de vereniging BOTA in de Willem Lepelstraat (80 leden, ouderen uit de wijk, van wie er 40 wekelijks komen bijpraten bij koffie, koekjes en meer). Hij is altijd goedgemutst en klaar voor een kwinkslag.
Hobby’s heeft hij niet meer. Vroeger heeft hij wel gebiljart, zelfs met Ceulemans en Dielis, en basketbal gespeeld, tot hij een lief had. Hij kent de wereld, want z’n loopbaan liegt er niet om: achtereenvolgens smid, opvoeder bij Vrij en Vrolijk, vertegenwoordiger in parketvloeren en later metalen gereedschappen, met z’n vrouw zelfstandige in een kledingwinkel op de Groenplaats, marktkramer in fantasiejuwelen en uiteindelijk verkoper van auto-onderdelen bij Bellekens. Toen hij 65 was, kreeg hij nog een aanbod om opnieuw als vertegenwoordiger te beginnen.
CHRIS: “Het was een droomjob, maar ik was al jaren mantelzorger voor m’n vrouw. Ze was manisch-depressief en begon licht te dementeren. Toen ik thuis kwam van het sollicitatiegesprek, had ze een ongeluk gehad en zat ze onder het bloed. Ik heb meteen de telefoon gepakt, die job afgezegd en nog 5 jaar voor haar gezorgd. Maar ’t was geen ‘opdracht’: het gaf me een goed gevoel. Als ik haar zou kunnen terugkrijgen, met alle miserie erbij, ik tekende er direct voor. Soms blader ik nog in fotoboeken met foto’s van haar. Dan is het soms net of ik haar nog hoor praten. Een intiem momentje, zeg maar. Daar geniet ik van. Ik doe dat ook met fotoboeken uit m’n jeugd. Ik ben een kerstekind, want ik verjaar op 25 december en daar ben ik toch een beetje fier op. Dat is toch iets speciaals! Ik heb altijd twee cadeaus gekregen. Nadien hoorde ik dat m’n vader daarvoor overuren deed. Ja, ik heb een fijne jeugd gehad.
Toen m’n vrouw net was overleden, kwam ik toevallig Bob Verbeeck, de oprichter van BOTA, tegen. Het was een vreemde ontmoeting, alsof we al jaren vrienden waren. Hij zei plots: Gij zijt mijn broer en gij gaat ooit BOTA overnemen. Ik antwoordde: Ik denk het niet! Maar, heel vreemd… Toen hij onverwachts overleed, ben ik z’n vrouw Greta Bollen beginnen te helpen, want ik kon flyers maken met de computer. Dat had ik geleerd in de Lange Riddersstraat.”
Het is aandoenlijk hoe Chris en Greta beiden al 10 jaar, louter als collega’s, BOTA runnen, zij als voorzitter, hij als secretaris-barman. En op elke flyer prijkt de foto van stichter Bob Verbeeck.
Zijn er nog ‘KERSTEKINDEREN’ in onze wijk?