Christel van Obbergen (58 en zot van varkenswangetjes) is sinds vorig jaar een keer per week als vrijwilligster in Huizeken van Nazareth chauffeur van dienst op de riksa. Daarvoor komt ze speciaal met de fiets uit Merksem. Ze heeft een riksa leren kennen door er tijdens covid een te huren om met haar moeder een ritje te maken.
CHRISTEL: “Nu rij ik met bewoners naar plekken waar ze gewoond hebben of die ze kennen van ATV: het havenhuis, het Eilandje, Nieuw Zuid, het nieuw park aan de Gedempte Zuiderdokken. Een rit duurt anderhalf uur. De vele smalle paaltjes in Antwerpen is altijd wel een avontuur. Maar ik raak er altijd wel nét tussendoor. Eén keer gingen die brede ronde palen automatisch naar beneden toen ik er aan kwam. Dat was apart! Ergens moet iemand, die ze met afstandsbediening in de grond kon laten zakken, mij hebben zien aankomen.
Het is een elektrische riksa, dus ik moet me soms inhouden. Een keer was ik met 190 jaar levenswijsheid onderweg. Eén bewoonster was 90 en de andere 100. Zo’n rit is altijd supergezellig en genieten.“
Vrijwilligers zijn nog steeds welkom op tel 03 222 82 50
Guy De Leenheer (72, zot van scampis) is al 8 jaar vrijwilliger in het Huizeken van Nazareth op het Bogaardeplein. Bijna drie volle dagen is hij ermee in de weer. En dat begint met ’s ochtens de kranten rond te dragen. Daar is hij wel een tijd mee bezig. Dan met bewoners naar de kapper of ook soms naar de dokter, apotheker of tandarts. ’s Middags tafels dekken in het Grand Café en dan soepbedeling.
GUY: De dankbaarheid van de mensen is niet in woorden te vatten. Na 8 jaar ken je iedereen wel, weet je zelfs wie graag veel of weinig soep heeft en zelfs hoeveel balletjes ze er in willen. Je leert ook de familie kennen.
‘s Vrijdags ga ik naar m’n moeder die op haar 98ste nog steeds zelfstandig woont. En ’s namiddags ga ik naar m’n zus van 69 die wegens jongedementie in een woonzorgcentrum woont. Ze praat niet meer, herkent me zelfs niet meer. Het is telkens een moeilijke opgave, maar ik zou het toch niet willen missen.
Het zorgen voor anderen heb ik thuis me de paplepel binnen gekregen. M’n ouders waren actief bij het Katholiek Vormingswerk voor Landelijke Vrouwen en de Boerinnenbond. Zij ijverden ervoor om huisvrouwen een doel te geven dat verder reikt dan de was en de plas.
Vrijwilligers voor de wandelingen of het Grand Café in het Huizeken van Nazareth zijn nog steeds welkom op tel 03 222 82 50. Zij kunnen het verschil maken.
“Wij zijn vrijwilligers in het grand café van het Huizeken van Nazareth geworden om niet heel den dag het gezaag van een vent te moeten aanhoren” zeggen Bernadette Elen en Martine Van Bever al gibberend. Want ’t is niet waar, want ze zijn beiden alleenwonend.
Bernadette (links) is al 2 jaar vrijwilliger en Martine al 5 jaar. Bernadette: “Door Martine ben ik hier begonnen om me nuttig te maken na m’n pensioen en nieuwe vrienden te leren kennen.” Martine: “Ik wilde vooral onder de mensen zijn. En je krijgt een band met de bewoners hier, je leert hen kennen, hun voorkeuren, hun interesses en daar kan je een klapke over doen.”
Marc Boeren en Pascal Martens hun dagen zijn rijk gevuld. Marc (links) doet 2 middagen het grand café en dinsdagmorgen neemt hij als onderhoudende gids bewoners met rolstoel en rollator mee op wandel ’t stad. Àndere dagen werkt hij nog in andere club, zoals o.a. het Bunkermuseum. Hij heeft het Huizeken van Nazareth leren kennen omdat z’n vader er verbleef. Pascal doet al 5 jaar de bar “om van ’t straat te blijven“. Andere dagen werkt hij o.a. in de Olijftak om soep te bedelen en een klapje te doen. Maandagvoormiddag poetst hij de stoeltjes van tribune 1 van den Antwerp en ruimt hij er zwerfvuil. Collega Marc is wel voor den Beerschot. Maar dat deert hun vriendschap en werkplezier niet.
Lizy Roofthooft (74, woont aan Vogelmarkt en zot van oesters) is nu al 15 jaar vrijwilligster in het grand cafe van het Huisje van Nazareth, waar haar vader verbleef. Ze was ervan onder de indruk hoe andere vrijwilligers haar vader verzorgden.
LIZY: “Ik werkte vroeger in de diamant en nu heb ik terug collega’s. Ik heb er plezier in als ik bewoners hier kan opfleuren met een babbeltje of een knuffeltje. Ge begint ze ook te kennen. Voor iemand die niet goed meer ziet openen wij het suikertje en het koekje bij de koffie.”
Vrijwilligers zijn nog steeds welkom op tel 03 222 82 50
Robert Van Craen (76, woont in de Nationalestraat en zot van rosbief met erwtjes en peekes) was op zoek naar vrijwilligerswerk en kwam via een buro in het districtshuis van Borgerhout in het grand café van het Huizeken van Nazareth terecht.
ROBERT: “Ik had ook in de zorg kunnen gaan voor mensen in het ziekenhuis. Maar daar ben ik te gevoelig voor. Hier heb ik meteen m’n draai gevonden. Als alleenstaande is het plezant om tussen mensen te zijn. En het plezantste zijn ook nog de feestjes voor de vrijwilligers.”