Een bijzonder boek over een bijzondere winkel: Ganterie BOON in de Lombardenvest

Na Constance Teichmann, devote diva bracht uitgeverij Luster nu een boek over de 140-jarige handschoenenwinkel BOON in de Lombardenvest. Het is een tweetalig boek (Nederlands en Engels), dus een ideaal geschenk, ook voor het buitenland, waar de winkel is gekend. Het is rijk geïllustreerd met foto’s van het art deco-interieur, alsook Antwerpse stadszichten. En het geeft ook een interessante inkijk in de ontwikkeling en het DNA van Antwerpse winkelstraten. 

De Nationalestraat bvb. werd vroeger wandelboulevard genoemd als toegangsweg naar de Groenplaats, voor de rijke burgerij op het Zuid, piekfijn uitgedost met lange jurken en nette pakken. Ook via het strategisch gelegen Zuidstation in Vlaamse neo-renaissancestijl aan de Bolivarplaats kwamen veel kopers van ver buiten Antwerpen. 

Twee Italianen

De buurt Lombardenvest/Kammenstraat was (getuige een kadastrale kaart van een brandverzekeraar) de hotspot voor winkels en in het bijzonder kledingzaken.

Het is 140 jaar geleden dat twee Italianen er op de kruising van de twee straten de handschoenenwinkel MAISON T. GHIANDA begonnen. 

Als een eigen dochter

In 1920 nam Arthur Boon, van opleiding juwelier, de zaak over. Als marketingtruuk veranderde hij maandelijks zelf z’n etalage met veel sierlampjes, wat nu nog steeds gebeurt. Op 14-jarige leeftijd wordt Marthe Giste als winkeldochter en hulp in huis aangenomen. Aangezien het echtpaar Boon kinderloos bleef werd Marthe als een eigen dochter beschouwd. Na haar huwelijk bleef er een haast familiale band met nonkel Arthur. Toen Marthe huwde werd ze opgevolgd door Maria Peeters. Nadien de jongste dochter van Marthe: Patsy. En dan weer diens dochter Sofie. De huidige zaakvoerders zijn Sofies neef Erik en zijn dochters Laura, Alice, Olivia en Roxanne. Het huis Boon was een warm nest waar voor het personeel werd gezorgd als was het familie, met elke middag gezamenlijk diner boven de winkel en tijdens de zomer met z’n allen op vakantie naar het buitenverblijf in Brasschaat.

Modewalhalla

Met de komst van de Grand Bazar op de Groenplaats in 1885 en een jaar later op amper een boogscheut de Vaxelaire (naar het voorbeeld van La Fayette in Parijs, ook in pure art decostijl) werd deze omgeving het modewalhalla. Grand Bazar overleefde door een parking te bouwen, aankoopbons en afbetalingen te introduceren.

En toen begon, dichter bij Boon, kleermaker Jan Baptist van Noten ’t Meuleken met 150 man personeel. Praktisch elke jonge Antwerpenaar kocht bij hem of in de Kammenstraat een nieuw communiekostuum of -kleed. Vandaar ging men recht naar Boon voor de handschoenen.

De Wilde Zee

In 1976 neemt Patsy Sarteel, het petekind van Arthur Boon, de winkel over. Maar de concurrentie van de grote winkelketens werd groot. Doch in 1980 verdwijnen in de Wilde Zee de voedingszaken, zoals een viswinkel, kippenpoulier, champignonkweker en lokten nieuwe boetiekjes de modeliefhebbers. Enkel bakkerij Goossens is tot op vandaag gebleven. Door het verdwijnen van de kledingwinkels in de Kammenstraat verloederde de straat letterlijk. Maar met de eerste Laundry Day werd ze op slag de coolste straat van ’t stad en werkte als een magneet op een jong en trendy publiek. En dus ook voor Boon.

Antwerpse Zes

En toen kwamen de Antwerpse Zes. Zes afgestudeerden aan de mode-akademie huurden, wegens geldgebrek, tesamen één stand op een beurs in Londen. Een Engelse krant omschreef hen als de Antwerpse Zes en Antwerpen werd op slag wereldwijd bekend als dé modestad. De afgestudeerde mode-ontwerpers kochten zelf bij Boon. Zelfs de Franse couturier Jean-Paul Gaultier haalde er zijn kredietkaart boven. De helft van de klanten van Boon zijn trouwens ook klant bij de internationale ontwerpers. En Boon zelf steunt dikwijls jonge ontwerpers. Het assortiment evolueerde mee en werd hipper en kleurrijker zonder de traditie en de kwaliteit uit het oog te verliezen. Waardoor toeristen uit Amerika en Japan een winkel willen bezoeken die op 100 jaar amper is veranderd. 

.

Beschermd monument

Als een der laatste winkels voor handgemaakte handschoenen met het art deco-interieur en -gevel en de 300 nog originele kartonnen dozen is het zeldzaam erfgoed geworden. En in 2020 erkend als beschermd monument.

Verder geeft het boek een interessante inkijk in de productie van handschoenen, het gebruik, voor welke gelegenheden, de soorten, de functies, de pasvormen en de manier om de klanten te helpen bij hun keuze.

,
De nieuwe generatie (van links naar rechts): Erik Van Heuven en zijn dochters Laura, Alice, Olivia en Roxanne.

Het boek vertelt hoe de rijke geschiedenis van een stukje Antwerpen is te danken aan mensen met een grote vakbekwaamheid, beroepsfierheid en werklust. Maar vooral een samenspel van warme persoonlijkheden. Het boek leest met de pittige details als een aangename  Netflixserie, genre Downton Abbey.  (Ganterie Boon, 112 pag. – 25 € – Uitgeverij Luster