Caféstoel (gedicht René Hooyberghs)

het geheugen 

(waar ligt de sleutel, de bankkaart,

weldra de geheugenpil – snel)

kan ook speels en dartel zijn,

verzint een verleden voor me

dat ik doorvertel aan vrienden,

perplex over mijn roekeloze

spitsvondigheid.

zo schenkt het mij een waarheid

als een nieuwe huid, het verleden

achteloos achtergelaten

op een bruine caféstoel.

                             (René Hooyberghs)