Wandelen, zomaar wandelen zonder doel, daar wordt ik depri van. Er is geen doel, er is geen plan, het confronteert me met de leegte van het leven. Stuur me op m’n knieeën naar Hoboken om er een brood te kopen en ik heb er zin in. Bij wijze van spreken natuurlijk. Maar pak me niet op m’n woord. In de wijk stap ik wel wat af van hot naar her om deze site te vullen. En dan valt het me steeds op hoeveel gezichten en hoeveel verschillende sferen onze wijk kent. Het lijkt wel een reis om de wereld in 25 minuten.
Wie wil er nu nog op reis?
Op onze Sint-Andriesplaats, onze eigen Grote Markt, daar troept de muzikale, picturale en literaire crème van onze wijk samen. Er zijn ook altijd onbezorgde spelende kinderen op het klimrek en anderen die tevreden zijn met een lege kartonnen doos om er een kasteel van te bouwen. Een beetje de sfeer van Prenzlauer Berg in Berlijn. Onder de hangar van het coStA, daar is ook altijd wel wat te beleven. Heeft Betonne Jeugd er niet een activiteit, dan is er wel een bridgewedstrijd, een yogaclubje of zitten er koffieslurpers met een krant of een smartphone in de aanslag, hopend op een praatje. En nu we het toch over het coStA hebben. Schrijfsgewijs is coStA de grootste instinker van de wijk. Het is HET coStA, van Cultureel Ontmoetingscentrum Sint-Andries. Geen gewoon cultureel centrum dus. Men brengt er wel uitmuntende evenementen, maar het is in hoofdzaak een ontmoetingscentrum om mensen via deze activitieten met mekaar te verbinden. En Korte en Lange Riddersstraat worden geschreven met dubbele s. De straten refereren naar meer dan één ridder.
De hoek van de Sint-Antoniusstraat en de Kammenstraat is ook zo’n typische plek. Daar genieten de lokale handelaars voor openingstijd van een koffie om de dag weer vol enthoesiasme en hoop op een rinkelende kassa te beginnen. De hoek Willem Lepelstraat/Kloosterstraat is weer helmaal anders. De gevelklimop, de gekleurde lichtjes en het meubilair van Dansing Chocola (zonder t) lijken wel een gezellige nostalgische prentkaart van het Parijs uit de vorige eeuw. En het terras van café Octo op ‘het pleintje van Peter de Grote’ (gewoonweg een verbreding van de Kloosterstraat) is de landingsplaats voor vaste klanten, buurtbewoners en toeristen die worden gelokt door de vintage-, design-, kunst- en mode-winkels van de Kloosterstraat, het equivalent van de Brusselse Rue Blaes. En wil je je helemaal in de Parijse sfeer onderdompellen dan is Take 5 Minutes in Paris (je mag dit letterlijk nemen) halverwege de Kloosterstraat de uitgelezen plek. Wil je je in Ierland wanen, dan is café An Shebin in de Nationalestraat een aanrader. En in de Kammenstraat is al lang de legendarische iconische Londense Carnaby Street herrezen. Wie wil er nu nog op reis? (Guido Sanders / foto Hugo Huysmans) Lees meer columns hier