Sint-Andries is een dagelijkse inspiratiebron voor dichter René Hooyberghs.
Zicht op de Tunnelplaats
Sedert 8 jaar woont René Hooyberghs Op de Sint-Jansvliet. Vanaf z’n schrijftafel heeft hij dagelijks (en ook ’s nachts) pal zicht op de Tunnelplaats en de schouwen van het Sint-Julianagasthuis, al 40 jaar kunstgalerie De Zwarte Panter. Dagelijks struint hij operavoorstellingen en tentoonstellingen af. Hij schrijft kunstbeschouwingen, kortverhalen, poëzie en boekrecensies. Verder was het medoprichter van het Antwerpse literaire tijdschrift Gierik & Nieuw Vlaams Tijdschrift (begonnen als een gestencilde studentengrap, maar na 35 jaar pijnlijk ter ziele gegaan). Dagelijks ziet hij 2 duiven op de schouwen van De Zwarte Panter neerstrijken. Die 2 duiven inspireerden hem tot het volgende:
Duiven op de schoorstenen van
de Zwarte Panter inspireren tot gedicht
Een koppel
Ben ik voyeur, nu ik dagelijks wacht
tot ze uitdagend neerstrijken, op de
schoorsteen van De Zwarte Panter
aan het trekkebekken slaan?
Ik weet niet eens: zijn ze straight of gay,
is dit overspel, pril geluk of huwelijkse routine?
Het gebeurt zo tegen vijven, vrijwel zeker
werken ze bij de post even verderop.
Tevergeefs verbijt ik het woord ‘vertederd’.
Hun naspel is volbracht, nu gaan ze eten.
Keuze zat in deze buurt: gevallen friet,
een klodder burger, gesmolten ijs.
Gevleugelde stadsratten, in de ban van de ring.
(René Hooyberghs / foto Tom Jespers)