Deelmomenten van Sarah uit de Kronenburgstraat voor 80 straatkinderen in Senegal waren een succes 

De twee leen- en infomomenten van Sarah Ahda ivm de straatkinderen in Senegal waren een succes en kregen zelfs nog een gezellig muzikaal staartje (zie foto’s Jan Stes).

EERST ENIGE UITLEG

coStA is dicht en er gebeurt niks meer in de wijk. Na het interview met Sarah dacht ik: dan organiseren ik zelf maar iets rond Sarah. Ik toeter het rond op m’n diverse digitale kanalen en hoop dat het mensen bij mekaar brengt. En ja! Sarah was heel tevreden over de opkomst. Veel bewoners hebben alzo mekaar leren kennen.

DUS, ZELF ORGANISEREN

Dus, we moeten het zelf maar doen. Wil er iemand iets organiseren, een wandelclub, een leesclub, een breiclub. Ik zeg maar wat. Wie een sluimerend plan heeft, laat het hieronder in de opmerkingen weten. Ik neem er de verantwoordelijk voor om het rond te toeteren om mensen bij mekaar te brengen.

Sarah Ahda (52, geboren in Hasselt) uit de Kronenburgstraat loopt er in de wijk een beetje verloren bij. Zeker als het regent. Na zo’n anderhalf jaar is ze net terug uit het warme Sénégal (Grand Mbour), waar ze zich vrijwillig inzette voor de ngo ‘Keur d’Afrique’ (‘Keur’ betekent ‘huis’ in het lokale dialect Wolof), erkend door het Sénégalese Ministerie voor Binnenlandse Zaken, en onder leiding van president El Hadji Saliou Ndione.

Ooit werkte ze bij de Jeugdbrigade van het Belgische politiekorps. Maar haar hart ligt nu bij de straatkinderen in Sénégal.

Meermaals per week krijgen zo’n 80 straatkinderen tussen 4 en 15 jaar oud er eten, basis medische verzorging, de gelegenheid zich te wassen, zich te ontspannen en te spelen, aandacht en momenten van geluk. In het centrum krijgen ze al spelenderwijs basislessen Frans om ze enigszins klaar te stomen voor het reguliere onderwijs.

Geen luxe

Het is er geen luxe, verre van. Veel van de kinderen hebben open en ontstoken wonden aan de voeten bij gebrek aan geschikt schoeisel. Ook symptomen ten gevolge van schurft zijn courant. In het centrum is geen wasmachine aanwezig, dus de kleren worden gewassen in een tobbe, of liefst nog vervangen door gedoneerde kledij.  Het zijn erg aandoenlijke taferelen, maar Sarah wordt gedreven door de voldoening dat haar inzet een zichtbaar verschil maakt.  

Afgestudeerd met grote onderscheiding

Haar leven was ooit anders: met grote onderscheiding afgestudeerd aan een Belgische filmschool, ze won ooit een eerste prijs voor beste scenario, ze nam deel aan de realisatie van documentaires en andere filmprojecten, ze heeft veel gereisd, één jaar zelfs met een zeilboot, ze heeft op een scheepswerf in Florida gewerkt en gedurende drie jaar heeft ze voor haar zieke moeder gezorgd. Vervolgens werkte ze bij de Jeugdbrigade van het Belgische politiekorps. Maar haar hart ligt nu in Sénégal. Bij de straatkinderen.

Rechercheur bij de Antwerpse Jeugdbrigade

SARAH: De ngo Keur d’Afrique biedt opvang aan talibé-kinderen. Het zijn kinderen die door hun ouders, uit armoe en/of om religieuze redenen, letterlijk op straat worden gezet. Doorgaans worden ze in een Koranschool gedropt, maar daar krijgen ze enkel godsdienstonderricht en moeten ze dagelijks gaan bedelen en een minimum ophalen of er zwaait wat. De kinderen zijn volledig op zichzelf aangewezen, zonder familie en zonder begeleiding. Keur d’Afrique doet het mogelijke om een alternatief te bieden.

Sarah heeft ervaring met jeugdzorg, meer bepaald het gerechtelijk luik, want ze werkte als Rechercheur voor de Antwerpse Lokale Recherche Jeugdbrigade. Twee derde van het gerechtelijke luik gaat naar zedenzaken waarin minderjarigen slachtoffer of dader zijn. Na 20 jaar heeft ze loopbaanonderbreking genomen om zich in Senegal als vrijwilliger in te zetten. 

Na 20 jaar even wat anders

SARAH: Ik heb steeds met volle ijver gewerkt bij de Jeugdbrigade. Ik had er superfijne en gedreven collega’s en bergripvolle en ondersteunende oversten. Sommige te onderzoeken zaken kwamen heel hard aan, maar er is binnen het Antwerpse korps veel aandacht voor psychologische opvang. En met collega’s onderling konden we veel verwerken door erover te praten en het soms met humor door te spoelen. Anders redde je het niet, denk ik. Maar na 20 jaar wilde ik wat anders. 

Het zorgzame als kind meegekregen

  • Hoe voelt dat, hier terug rondlopen in de wijk? 

SARAH: Het zal je verwonderen, maar ik vind het hier enorm proper. Sénégal is een prachtig land, maar er is daar erg veel stof, zand, luchtvervuiling, afval en vooral plastic. Dat is een groot probleem. En heel het jaar door word je geplaagd door de muggen. Wat me hier ook, spijtig genoeg, opvalt is dat men hier zoveel killer en afstandelijker zijn. Niet zo openhartig en warm als ginder waar ze ondanks de armoede en het van dag tot dag (over)leven, doorgaans breed en mooi lachen, spontaan dansen, bereid zijn tot een praatje. Ja, ik loop hier nu soms wat verloren. M’n getaande huidskleur doet er hier ook geen goed aan. Zo voel ik het soms aan. Ik voel de gereserveerdheid wel vaker. M’n vader was Marokkaan en m’n moeder Belgisch. M’n zus Beatrice, die lichter van kleur is, ondervond daar nooit last van. We zijn allebei katholiek gedoopt, wat er op zich niet toe doet …  M’n zus is psychiatrisch verpleegkundige. Mogelijks werd het zorgzame ons als kind al meegegeven.  

Potloden en wasco-krijtjes

  • Kunnen wij van hieruit helpen? 

SARAH: Sénégal is bijzonder. Kom eens af! Het is geen 7 uur vliegen. Mensen die willen kunnen in het centrum helpen met klusjes en schilderen of de activiteiten met de kinderen mee begeleiden. Er is nog veel werk aan het huis waar het centrum sedert 6 februari 2024 gevestigd is. Ik heb er een LandRover Defender uit ’97 op de kop getikt. Het voertuig is in bijzondere goede staat. Er worden geleide uitstappen met gids mee georganiseerd, ook voor vrijwilligers. Het is fascinerend om het land te leren kennen. Het is er even veilig als hier. Frans is er de voertaal. Het is heerlijk overwinteren in Sénégal. Waar grote nood aan is – je gaat lachen – zijn potloden en wasco-krijtjes. Zelfs half opgebruikte, waar iedereen een doos vol van heeft. Maar ook tweedehandskleren. Voor jongeren van 7 tot 15 jaar. Maat small, want ze zijn er zo goed als allemaal mager.

Voor meer info: Facebook: Association Keur d’Afrique
Of mail haar naar: sarahahda@hotmail.com

Financiële steun kan geboden worden op BE 18 9731 6426 2965 (tnv KEUR D’AFRIQUE) of voor andere steun kan je Sarah mailen op sarahahda@hotmail.com